Het wonderbaarlijke Bagan!!

Om toch maar eens wat meer comfort en vooral enkele uren slaap te hebben, hebben we gekozen voor een VIP bus naar Bagan. De zou vertrekken om 20u00 en zou er 10 uurover doen om in Bagan aan te komen, zo zouden we net op tijd kunnen zijn voor zon's opgang... De gekke buschauffeur deed de trip echter in 8 uur waardoor we reeds om 4u 's ochtends in Bagan stonden... Maw weer maar 4 uur geslapen ofzo. Hadden we in ieder geval wel nog wat tijd om nog een hotel te zoeken en een e-bike te fixen voor zonsopgang! Rond half 6 dan richting tempels met de elektrische scooter en weg waren we. Uiteraard waren we niet de enige hier maar waren we vooral heel blij om te merken dat de tempels nog steeds konden beklommen worden! Een tiendal dagen terug bereikte ons echter het slechte nieuws dat vanaf 1 maart de tempels niet meer beklommen mochten worden. De reden hiervan was dat er een Chinese firma een soort van feest gegeven heeft op één van de tempels, dat kwam dan terecht op sociale media... Daardoor kreeg de overheid veel kritiek dat ze zulke zaken blijven tolereren en heeft men beslist hier paal en perk aan te stellen door een totaal verbod van het beklimmen in te voeren. Echter is er voor ons al een geluk niets van deze ban te merken! Vermoedelijk zullen er in de toekomst meer poorten aan de trappen van de tempels gezet worden en de bewaking hier en daar wat meer opgetrokken worden. De totale opp van deze prachtige site bedraagt 42 km2 en telde ooit 4000 tempels, vandaag de dag staan er daar nog 2217 van rechtop. Daar hebben ze job mee gehad toen in de 11de en 13 de eeuw!! Wij zijn er blij mee in ieder geval dat er toen zo ne zotte koning was die de boel daar in gang heeft gezet :) 

 

In de namiddag van dag 2 in Bagan hebben we ook nog een cooking class gevolgd bij mensen thuis! Vermits we het eten hier zoooooo lekker vinden, moesten we toch eens te weten komen hoe de vork hier juist in de steel zit! De aanpak van de cursus heeft nog wel enkele puntjes van verbetering maar dat had wel zen charmes, structuur is namelijk ook niet onze beste kant dus we konden er wel mee omgaan. Uiteraard hadden ze veel te veel voorzien voor ons en hebben we nadien ons buikje goed vol gevreten :) Na de cursus rond 17u was het dan weer tijd om de bus weer op te springen voor een rit van 18 uur richting Mrauk-U, dit wordt onze laatste halte voor we naar Yangon afzakken en onze reis tot een einde komt! 

Inle lake en 2500 Stoepa's in Kakku

Vooraleer we richting de toppers van onze trip gaan, moesten we eerst nog even halt houden bij het Inle meer. Hier is het toerisme al een tijdje aan de gang en dat valt te merken in de straatjes, heel veel leuke hostels, koffieshops, restaurantjes en reisagentschappen. Op straat wordt je dan ook onmiddellijk aangesproken voor een tochtje op het meer. De laatste dagen zijn we vergezeld geweest door Max, een Canadees met Belgische roots. Max is na de trektocht in Hsipaw met ons mee afgereisd naar Inle lake. Na weer een geweldige nacht op de bus, lees: amper slaap, de airco die op 11 graden stond, ja dat leest u goed, hebben we toch maar eerst even de tijd genomen om terug wat op onze positieven te komen... Na 3 ECHTE koffie's (meestal premix uit een zakje) en een lekker ontbijt met echt Frans brood konden we er terug tegenaan gaan! Met 4 de boot in en weg waren we. Op het meer is de tijd een beetje blijven stilstaan. De vissers hier zijn meester in het onder controle houden van hun prauw! Deze zeer smalle boot trekt wat op een kayak maar dan helemaal anders! Ze roeien als het ware met 1 been op het uiteinde van de boot zodat ze beide handen nog vrij hebben voor het vangen van de vis. Geen eenvoudige techniek als je het mij vraagt! Onze eerste stop was bij een zilversmid. In Myanmar zit namelijk heel veel zilver, goud, robijn en andere edelstenen... Op het Inle meer wordt daar dan natuurlijk van geprofiteerd om het hier aan de man te brengen. Vervolgens zijn we ook nog gestopt bij een 'long neks' stam en een sigarenshop. Na de lunch hebben we ook nog de drijvende groentetuinen bezocht samen met het Nga Phe Chaung klooster. 

Weer op tijd ons bed in om daags nadien richting de archeologische vindplaats van Kakku te trekken. Deze afgelegen vindplaats telt 2500 stoepa's die pas in 2000 herontdekt zijn. Daarvoor was deze site van ongeveer 2 voetbalvelden groot volledig overwoekerd door bos. Nu 16 jaar later is daar wel niet veel meer van te merken. Door schenkingen worden de stoepa's één voor één terug opgeknapt. Maar laat anders maar weer de foto's voor zich spreken, en dan krijgen jullie terug meer nieuws van ons nadat we Bagan verlaten. Laat ons hopen dat we nog enkele tempels mogen opklimmen na de ban van 1 maart, dus allemaal mee duimen en hopen... Slaapwel :)