Gek gekker gekst ??

De afgelopen dagen hebben we hier weer niet stil gezeten! Na de onverwachte nachtbus richting Mandalay, die weer 2 uur later was aangekomen dan gepland hebben we de teaken brug van U-bain bezocht. De 1200 meter lange brug rond het meer van Amarapura werd in 1849 gebouwd. De brug is gebouwd met honderden teaken pilaren afkomstig van het Inwa paleis dat toen verlaten was. Op deze manier hadden de mensen van het platteland een verbinding met de stad tijdens de moesson. Nu wordt ze gebruikt door de monniken die 's morgens onderweg zijn naar het klooster voor hun ochtendgebeden. 

Vervolgens hebben we de taxi richting centrum Mandalay genomen en werd het toch wel tijd voor een hapje en een natje. In Mandalay is op zich niet zoveel te beleven, dus meer dan het bezoeken van de brug en de kyauwtaung pagode aan de heilige heuvel hebben we er dan ook niet gedaan. De boeda in de kyauwtaung pagode is er één van een massief blok marmer, naar verluidt hebben ze 10.000 manschappen nodig gehad om deze gedurende een week tijd over de rivier te krijgen. Vervolgens terug richting centrum voor de pick-up richting Pyuin oo Lwin. Om nadien de trein te nemen richting Hsipaw. De rit naar Pyuin oo Lwin was een van de goedkoopste die we al genomen hebben! Voor rond de 4€ zaten we met z'n drieën 4 uur verder. De reden wordt dan ook snel duidelijk! Mensen gebruiken deze pick-up trucks om allerlei goederen op bepaalde bestemmingen te krijgen, de plaatsjes die dan over zijn worden verder verkocht...

De dag nadien weer vroeg uit de veren voor de trein richting Hsipaw! De trein schijnt hier echt een belevenis te zijn dus moesten we dat toch ook zeker geprobeerd hebben? Op dit stukje traject door de bergen in het NO van Myanmar ligt een van 's werelds grootste stalen overbruggingen die je met de trein kan doen! De brug werd in 1899 gebouwd door de Britten die Birma met China moest verbinden. Het bouwwerk zou toen met een garantiebewijs van 60 jaar afgeleverd zijn... Ondertussen dus slechts 'een klein beetje' over datum. Aangekomen bij het station moesten we echter ontgoocheld vaststellen dat de trein de dag voordien ontspoord was... Dat zou dus nog eens wat geweest zijn om hier neer te pennen :) Niets aan te doen, dus dan maar een andere oplossing vinden om naar Hsipaw te trekken... Vermits dit nogal een populair traject is waren we hier niet de enige gestrande toeristen. Met bussen die vertrokken in Mandalay en bijgevolg al vol zaten stonden we voor een voldongen feit: hoe geraken we in Hsipaw? Laten we dan maar proberen te liften! Zoals echte lifters een bordje gemaakt met de naam van bestemming op, en na 5 minuten zaten we in de auto richting Hsipaw. Eén van ons moest wel in de koffer... U begrijpt, avontuur ten top hier! In Hsipaw zijn we dan op een 2-daagse trektocht geweest. Een betere manier om dicht bij de lokale bevolking te komen is er bijna niet. Met een groep van 8 toeristen en 2 gidsen zijn we vertrokken voor een stevige wandeling terug in de tijd! Ondertussen zitten we weer op de nachtbus (14 uur) richting Inle Lake...

De grotten van Pha-an en de teleurstelling van Kyaik-Hti-Yo (Goudenrots)

De laatste keer dat jullie nog iets van ons hebben gehoord, was op de vermoeiende busrit van 17 uur van Myeik naar Mawlamyine. Aangekomen in onze hostel was het na een welverdiende Myanmarees pilsje alweer tijd om onze volgende dag vol te plannen! Aan ideeën geen gebrek, maar aan tijd daar in tegen... Met een vol programma voor de boeg was het dus vroeg uit de veren. We hebben een chauffeur en gids kunnen regelen voor de hele dag met als eindhalte Pha-an, 2 vliegen in 1 klap dus. Hier zijn duidelijk al veer meer toeristen dan in het diepe zuiden van Myanmar! Doch heeft onze gids wel de rustige plekjes laten zien en is onze dag weer voorbij gevlogen! Zo hebben we een drietal grotten bezocht, een natuurlijk zwembad, een stoepha bovenop een rots rondom een meertje, een tuin met 1111 boeddha's, één van Mayanmar's grootste liggende Boeddha's, een klooster en een landschap waar je ogen van blijven openvallen! Onze gids heeft dan ook nog een leuke en goedkope hostel geregeld. Geslaagd dagje kortom!

 eerst nog wat foto's van dag 3 in Myeik 

Mawlamyine / Hpa-an en omgeving 

Avondje chillen op straat met wat locals

Deze morgen zijn we weer vol goede moed vertrokken richting Kyaik-Hti-Yo (Golden Rock)

Dit pelgrimsoord behoord tot één van de belangrijkste bidplaatsen van het Boeddhisme voor de monniken van Myanmar. In Hpa-an hadden we gelezen dat er hier echte koffie te krijgen is, niet zoals de 3 in 1 mix zakjes zoals op de meeste plaatsen van Myanmar, nee het echte spul van verse bonen!! Daar moesten we toch even heen en hebben we een stevig ontbijt ingeslagen voor de rest van de dag. Drie uurtjes richting gouden rots, de weg hiernaartoe is eigelijk al een attractie op zich! Mensen worden als runderen bij elkaar gepropt in de laadbak van een vrachtwagen. Ongeveer 6 rijen met 6 of 7 mensen naast elkaar plus nog eens 4 bij de chauffeur. Als de truck vol zit vertrekt hij naar boven voor een ritje van 11 steile km's richting top. Je zou denken rustig cruisen naar boven? Maar niets is minder waar, de chauffeur waant zich op een formule 1 parcours en haalt het onderste uit de kan van zijn truck! Wel lachen maar ooit gaat dit wel eens fout aflopen... Boven aangekomen was eigenlijk wel een kleine teleurstelling want om de 3 jaar wordt de rots ingepakt met bamboe stellingen en zeilen! U raadt het al, inderdaad dat is net nu... Ach we zijn er toch maar geweest en het is ook ni meer dan ne grote steen dat wa scheef staat he... Ondertussen de bus naar Mandalay genomen en gaan we richting Thipaw voor een trekking en een treinrit, dat is naar het schijnt ook een uitzonderlijke belevenis...