Ongerepte stranden op Drakes Island

De laatste dagen hebben we in Myeik vertoeft. Deze kuststad is al meer dan 500 jaar een belangrijke draaischijf voor Myanmar. De Portugezen waren de eerste Europeanen die hier voet aan wal hebben gezet, en vervolgens de Britten in 1826.  Tijdens WO2 werd het gebied veroverd door de Japanners, om nadien terug in Britse handen te vallen tot aan de onafhankelijkheid van Myanmar in 1948. In Myeik is de 3-de grootste liggende Buda van Myanmar te vinden.  Het beeld bevindt zich op het eiland Phataw Phatet en is dan ook best indrukwekkend met zijn 66m lengte. De straten bruisen van het leven, een beetje ook "like a city that never sleeps..." Brommers met hun toeters, bootjes met hun knallende motoren zonder uitlaat, huilende straathonden,... en dat 24 op 7.  Maar toch, het heeft zijn charmes. Eten hebben we hier verschillende malen bij de locals zelf gedaan, veel andere keuze was er niet, maar geen erg, want alles is hier zo lekker en zo goedkoop! Op onze eerste dag in het stadje zijn we op zoek gegaan naar een toeroperator voor een excursie door de Mergui archipel. Vermits dit gebied nog maar een goed dik jaar open is voor toerisme zijn er nog maar enkele reisorganisaties die naar deze prachtige eilanden afzakken. Na lang zoeken hebben we toch een aantrekkelijke aanbieding gevonden voor deze dagtrip. 120 Dollar armer maar een ervaring rijker die eigenlijk weer onbetaalbaar is. 's Morgens vroeg zijn we vertrokken voor een tocht van 2 uur op de speedboot tussen de mangroves richting Dome eiland. Op dit eiland ten midden van 100 anderen bevindt zich een waterval die recht de zee instroomt! Een belangrijke noodzaak voor velen van de zeezigeuners (een bevolkingsgroep die maanden onafgebroken op zee doorbrengen; ook de 'Moken' genoemd). Na een verfrissende duik zetten we terug koers richting Drakes eiland. De tocht hierheen was wederom prachtig, met een omgeving die niet te beschrijven valt... We kwamen rond 11uur op Drakes eiland aan, waar we konden genieten van zon, zee en strand. Snorkelen, kajakken en vers gebakken vis op de bbq, of gewoon liggen niksen op het strand. U begrijpt, de tijd stond niet aan onze zijde, en zo was het weer veel te snel inpakken om te vertrekken richting het dorp Nyaung Mine. Hier hebben we het dagelijkse leven van de zeezigeuners kunnen bewonderen. Volgens onze gids zouden hier nog maar een 80-tal toeristen voet aan wal gezet hebben maar we vermoeden dat de paar andere toeroperatoren hen al voor geweest zijn. Hoe dan ook, zoveel zullen het er nog niet geweest zijn... En wederom een unieke belevenis. Na een verfrissende kokosnoot moesten we alweer koers zetten richting Myeik. Op onze 3-de dag hier hebben we dan het grote eiland met de liggende Buda bezocht! Opnieuw waren we de enige toeristen. Het was wel weer een avontuur om daar te geraken vermits de vorm van communicatie via gebarentaal moest gebeuren... Met de brommer werden we van de ene naar de andere plek gevoerd, bezochten we een pagode op de berg, en vervolgens de liggende Buda aan de andere kant... Ondertussen zitten we nu op een "slaapbus" richting Mawlamyine. 15 Uur zouden we onderweg zijn maar echt goed slapen gaat er precies niet inzitten, hebben we al opgemerkt... Enjoy the pictures!